Kunnen fokkers spreken van een roedel?

Kunnen wij fokkers spreken van een hondenroedel?.
Heel vaak hoor ik dat fokkers refereren naar hun ervaring,met het observeren van hun roedel.
En vanuit dat zicht en standpunt dan adviezen geven,omtrent roedelgedrag.
Maar is er hier wel sprake van roedel gedrag? Of is het enkel het samenleven van een groep honden onder toezicht

Allereerst ,Wat is nou eigenlijk een roedel?
Een voor ons natuurlijk voorbeeld is als voorbeeld de Wolf (Canis lupus) en de Dhole (Cuon Alpinus) en de Afrikaanse wilde hond(Lycaon pictus) ,
Wolven en zoals andere in groepen jagende hondachtigen zoals de dhole (Cuon alpinus) uit India en de Afrikaanse wilde hond (Lycaon pictus).zijn sociale dieren die in roedels leven die strikt georganiseerd zijn en geleid worden door een mannetje en een vrouwtje die gewoonlijk met alfa worden aangeduid. Gewoonlijk behouden zij zich het alleenrecht op voortplanting voor. De overige leden zijn meestal (volwassen) nakomelingen van het alfapaar. Een vergelijkbaar stelsel kan ook aangetroffen worden bij
Een roedel wordt gevormd door een mannetje en een vrouwtje. Hun nakomelingen van het eerste en gedeeltelijk het tweede jaar blijven in de roedel. Bij een gemiddelde worp van 4 dieren bestaat de roedel dan na 2 jaar uit 10 dieren. Omdat een roedel klein begint en eindigt en omdat er ook dieren zullen overlijden heeft de gemiddelde roedel iets van 5 dieren. De oudere jongen worden uit de roedel verstoten of verlaten de roedel uit zichzelf. Vaak trekken ze dan met hun broertjes en zusjes nog een periode op, totdat ze zelf een territorium en een partner gevonden hebben en ook een roedel gaan vormen.
Een roedel kan grote afstanden afleggen -honderd tot duizend kilometer- afhankelijk van het voedselaanbod. Dit voedselaanbod is tevens van invloed op de roedelgrootte. Waar veel voedsel is (bijvoorbeeld Alaska, waar de wolven op elanden jagen) leven de wolven in grote roedels die kunnen bestaan uit dertig dieren. In gebieden met weinig voedsel, als Italië en Spanje, leven de dieren in kleine familiegroepjes, bestaande uit het alfapaar en hun welpjes.
Heel lang moesten we het doen met studies over deze groepen,die uit een samengesteld roedel bestond in gevangenschap. Studies die nu later blijkt onjuist waren.
Wat gepaard ging met alle vooroordelen die er nu heersen over deze dieren.
Gelukkig beschikken we nu over recenter en natuur getrouw studie materiaal.
Zoals bijvoorbeeld Jim en Jamie Dutcher die zes jaar samen doorbracht met een roedel in Idaho (living with wolves)
En Petras Dabrisius, uit Lithuanian
en vooral niet te vergeten Shaun Ellis die samen met ze at jaagde en sliep(a man among wolves) studies die zich in hun natuurlijke habitat afspeelde zonder inmenging van de mens.

Dan nu terug naar de Honden.
De honden bij een fokker zijn meestal weinig of niet met mekaar verwant ,dus hier gaat men al tegen een natuurlijke
Samenstelling van een roedel in.
Daarbij leven de honden veelal in kennels,en komen slecht enkele uren per dag samen in een speelweide of uitloop,
Dit vaak ook nog onder toezicht van een mens,of enkel de honden die wel samen kunnen.
Zou de mens niet aanwezig zijn ,dan zouden de reuen en teven zich waarschijnlijk naar de strot vliegen,daar zo nooit op natuurlijke wijze hebben kunnen uitmaken wie welke plaats in de groep in neemt. dus het vormen van een eventueel roedel wordt hier al door de fokker bemoeilijkt.

In een zo natuurlijk als mogelijk roedel
Onlangs was er een conflict tussen Ishtar en Allegro omwille van een vleeskluif. Wanneer het op eten aan komt, laat onze 10-jarige opa vooral zijn alfa-gedrag gelden. Op een gegeven moment bleek puber Allegro deze status echter te negeren en er ontstond een gevecht. Op dat moment ontwikkelde Allegro zo'n enorme kracht dat Ishtar geen andere keuze had dan met hangende kop af te druipen. Had hij gekund, dan had hij de roedel verlaten (gelukkig kon hij zich gaan terugtrekken in huis). Betekent dit tijd om het leiderschap door te geven?

De Bevalling bij een Fokker:
De Teef wordt verplaats naar de werpkist alwaar de pups geboren worden,en de eerste weken van hun leven onder een warme lamp zullen doorbrengen,meestal binnen in huis of een warme schuur.

In een natuurlijk roedel,naar waar men vaak naar verwijst,wordt enkel de alfa teef drachtig,zou een andere teef in het roedel jongen krijgen zou de alfa teef de pups doodbijten zodat de andere teef kan helpen bij het opvoeden van haar eigen pups.

In een jong zo natuurlijk als mogelijk gehouden roedel gaat het dan zo.’
Allegria had 's morgens rond 8u 1 puppy geworpen, gewoon op haar vaste plek waar ze altijd ligt in de voortuin. Ze was onrustig, liep heen en weer en liet het jong alleen. Alegro begon het te besnuffelen en keek heel verwonderd naar dit nieuwe schepsel in de roedel. Daar hij er iets té enthousiast mee begon te spelen en Allegria niet ingreep, heeft Peter dit maar gedaan en de puppy in één van de hokken gelegd waarop Yanah meteen bij het jong ging liggen, nog voor Allegria het hok kon binnengaan. Na enige tijd wierp Allegria nog een puppy, ditmaal onder de struiken in de achtertuin en bleef onrustig heen en weer lopen van het ene jong naar het andere. Op dat moment had Peter beslist wat afstand te nemen om het proces zijn natuurlijke gang te laten gaan. Hij zag nog net dat Allegria haar beide puppy's ging verleggen onder de struiken in de voortuin, in één van de vele putten die Yanah de laatste week had gegraven, en erbij ging liggen. Onmiddelijk ging Yanah haar achterna waarop ze prompt bovenop Allegria ging liggen!?
Toen we 's avonds gingen kijken, lagen Allegria en Yanah beiden onder dezelfde struiken, Allegria met 1 puppy en Yanah met 7 puppy's!! (waarvan eentje gestorven was). Aan het bloed aan Yanahs staart te zien, was het duidelijk dat ze zelf ook geworpen had. Yanah 7 puppy's en Allegria maar 1 puppy?? Dit leek ons zo onwaarschijnlijk. We weten dus wel dat Yanah een echte moederkloek is en verdenken er haar dus van dat ze enkele puppy's van Allegria heeft gepakt. Ze heeft dit al eerder gedaan in het verleden en telkens als er puppy's in de roedel zijn, dan is zij er steeds bij de pinken bij om het moederschap op te nemen.

Zou een fokker dit toestaan?nee dus ,een fokker wil weten van wie de pups zijn ,en wil dat ze allemaal gezond en probleemloos opgroeien onder toezicht van de mens

Terug in de tijd 
Vandaag werd Thorgal gecastreerd, weliswaar met pijn in ons hart. Wij willen immers zo weinig mogelijk ingrijpen in de natuurlijke evolutie. Wij, mensen, hebben echter een maatschappij gecreëerd waar we constant moeten ingrijpen zoniet ontstaan er situaties die door de omgeving niet getolereerd worden.
Als een roedel wolven te groot wordt; is er een reu met alfa-capaciteiten die zich terug trekt en een nieuwe roedel gaat stichten op een ander territorium. Een jonge reu in een hondenroedel op een afgebakend terrein kan zich gewoon niet verwijderen. Gevolg: wildgroei in de roedel en inteelt. Daar de teven 2 maal loops zijn per jaar, is het niet haalbaar om de reu's telkens af te zonderen. We kunnen ook niet alle teven steriliseren. Dus blijft nog over: de reu's castreren. Ishtar heeft de ingreep enkele jaren geleden al ondergaan en Allegro ging verleden jaar onder het mes. We hebben immers gekozen om de roedel voorlopig op het aantal van 8 honden te houden Ja,


Telkens opnieuw op zoek... 
het blijft inderdaad telkens opnieuw zoeken want niettegenstaande er een enorm aanbod aan boeken over honden bestaat, toch moet je telkens opnieuw zelf beslissen hoe je omgaat met een nieuwe situatie, een nieuw gegeven. Bijvoorbeeld op dit ogenblik zijn 3 van de 4 teven loops in de roedel. Inderdaad, in een roedel zijn de teven op elkaar afgestemd en zijn ze meestal allen loops in dezelfde periode. Nu hebben we echter een nieuwe jonge reu, Thorgal. Weliswaar gecastreerd maar voor Alegro is hij toch een geduchte tegenstander. We hebben echter de laatste tijd gemerkt dat Alegro hem duidelijk zijn lessen leert. Thorgal, puber en nogal wild en aktief, wordt dagelijks op zijn plaats gezet door Alegro die stilaan alfa-gedrag vertoont, tenminste als Ishtar niet in de omgeving is. Op die manier leert Thorgal zijn plaats kennen in de roedel. En Alegro is er meestal niet mals mee.

Ook hier zou een Fokker anders mee omgaan,de reuen die bij een fokker zitten zijn meestal dekreuen en castratie is dan ook geen optie ,daar de hond dan zijn waarde zou verliezen als dekreu.
Meestal zitten de reuen dan ook apart van de teven,ook worden de reuen gescheiden gehouden om gevechten onderling te voorkomen

De loopse roedel 
Waar we verleden maand niet meteen rekening mee hadden gehouden, was de komende loopsheid van de teven. Deze doet zich meestal in de lente en de herfst voor waarbij alle teven dan loops worden of toch zo goed als.... We merken nl. een evolutie binnen de roedel: in het begin waren alle teven loops en lieten zich dekken. Nu komen ze allen nog in het beginstadium van de loopsheid maar daar blijft het bij, ze worden niet meer gedekt. Dit wordt nl. verhinderd door het alfa-koppel, Shakira en Allegro,die nu duidelijk gevormd is en de plak zwaaien. Shakira laat niet toe dat de andere teven gedekt worden en Allegro laat Thorgal en Ishtar (onze opa die ook nog wel eens wil) niet dekken. Ja, onze reuen zijn wel gekastreerd maar toch werkt hun voortplantingsinstinct nog steeds. De enigen in de roedel die dus dé daad nog mogen uitvoeren, zijn Shakira en Allegro. En Ishtar, (onze opa) die tot voor deze lente eigenlijk nog altijd de alfa was, niettegenstaande hij niet steeds meer fysisch aanwezig was in de roedel, heeft uiteindelijk volledig het onderspit moeten delven tegenover Allegro.
En als er loopsheid in de roedel is, dan dansen de honden!! Dan is er zoveel beweging, interactie, afgunst, geflikflooi, verleidingsspel, controle, onrust... dat het heel moeilijk wordt om hen voor de kar te spannen, laat staan enkele honden uit de roedel te halen om individueel te trainen. Achteraf is er gegarandeerd boel

Ook hier heeft een fokker geen baat bij ,daar een fokker de teef wil laten dekken die hij uit kiest.
En ook de reu wil uit kiezen die hij wil,en niet dat enkel de Alfa honden dekken en pups krijgen
Dus ook hier is de keuze van een fokker anders,en zal hij ook liever geen roedelgedrag in zijn hondenbestand hebben
Zoals als men dus kan lezen zijn er grote verschillen tussen Roedels in het wild,zo natuurlijk als mogelijk gehouden roedels door mensen,en de zogenaamde roedels bij fokkers.
Zelf ken ik eigenlijk geen enkele fokker persoonlijk die een zo natuurlijk als mogelijk roedel heeft.
Ook ben ik blij dat er mensen zijn die dit wel proberen,en zelf met succes,dit geeft ons meer inzicht in onze honden,
Zodat we de oude vooroordelen eindelijk kunnen laten varen
’ Met dank aan Yanna en Peter en hun Roedel Malamutes ‘’

Wilt u meer weten over Yanne en Peter en hun roedel kijk dan even op www.leveninderoedel.be