In het voorjaar van 2004 werd de hondenbezitters opgeschrikt door een teek die de ziekte Babesiose kan overbrengen.
Wat Babesiose precies is leggen wij hier uit.
De ziekte wordt overgebracht door een tekensoort die in principe niet in ons land kan voorkomen.
Het vermoeden bestaat dat de teek is meegenomen uit een land met een tropische klimaat waar deze teek een groot probleem is.
De zachte winter heeft er voor kunnen zorgen dat deze teek nu ook in ons land is waargenomen.
Het is niet uit te sluiten dat de teek mutaties ondergaat waardoor hij de winters van ons kan gaan overleven.
Een goede tekenbestrijding is dan ook meer dan wenselijk.
Een teek zuigt zich kort nadat hij op de hond is gekomen vast met een speciale zuigsnuit. ( bloedmaaltijd)
De voorkeursplaatsen voor de aanhechting van de teek bij hond en kat zijn de kop, de voorborst en de flanken.
De bloedmaaltijd kan 2 tot 25 dagen duren waarna de teek van de hond valt om met de volgende fase van zijn levenscyclus te beginnen.
De symtomen:
Het zich in de huid vastzetten van de teek geeft vaak jeuk en irritatie.
Zelfs na het loslaten van de teek kan er zich gedurende enige tijd een verdikking en ontsteking van de huid voordoen.
Het probleem van de ziekte Babesiose is dat je hond het kan hebben zonder dat hij verschijnselen vertoont.
In de landen waar de ziekte Babesiose veel onder honden voorkomt zijn gevallen bekend van honden die al jaren besmet zijn.
In Singapore zijn bijna alle honden besmet maar worden er niet ziek van.
De honden hebben daar weerstand opgebouwd tegen de ziekte
Onze honden in ons land zijn nooit in aanraking geweest met deze teek en hebben nooit enige weerstand opbouwd.
Zodra onze hond is besmet met de babesiose bacterie hoeft dat niet direct zichtbaar te zijn.
Dat is ook het gevaar ervan,de ziekte openbaart zich gemiddeld naar 1 a 2 weken en zijn dan direct heftig.
De hond is lusteloos , heeft koorts en zijn eten laat hij staan.
De slijmvliezen zijn bleek maar soms zijn ze ook geel van kleur.
De urine van de boerboel is donker van kleur.
Ook al is er veel ophef over de ziekte , de ziekte zelf is niet altijd dodelijk.
Veel honden overleven de ziekte maar niet allemaal.
Als de bouvier de ziekte overleeft blijven er helaas vaak chronische verschijnselen bestaan voor de rest van zijn leven.
Deze chronische verschijnselen kunnen zijn: bestaan uit een verhoogde hartslag, opgezette lymfeklieren, een vergrote milt, onderhuidse bloedingen en bloedarmoede, geelzucht, zweren in de bek en/of ademhalingsproblemen (ook hoesten).
Helaas overlijden daardoor veel honden later alsnog.
Net als bij ziekte die bij ons voorkomen is de ziekte vooral gevaarlijk voor pups en honden die al ziek zijn of al oud zijn.
Heeft de hond de ziekte gehad dan blijft de mogelijkheid bestaan dan de ziekte weer terugkomt als de hond ouder wordt en minder weerstand krijgt.
Behandeling en diagnose:
Als het vermoeden bij de dierenarts bestaat dat de hond Babesiose heeft,zal hij een bloedonderzoek doen.
Babesiose is een infectieziekte, veroorzaakt door een bloedparasiet (meestal Babesia Canis).
De parasiet komt in Europa met name in het zuiden voor en wordt zodoende in Nederland vooral gezien bij honden van vakantiegangers.
Babesia dringt binnen in de rode bloedcellen, wat binnen korte tijd tot ernstig verval van rode bloedcellen leidt.
Meestal bevindt de parasiet zich dus in het bloed als de hond acute verschijnselen heeft gekregen die de ziekte doen vermoeden.
In enkele gevallen lukt het niet om aan te tonen dat de hond de parasiet bij zich heeft.
In dat enkele geval kan de besmetting van de parasiet worden aangetoond met antilichamen.
Voor 2000 was het in de meeste gevallen nodig om de hond bij de dierenarts te laten omdat er intraveneuze voeding gegeven diende te worden.
Meestal werd dit samen gegeven met een bloedtransfusie.
Tegenwoordig zal de dierenarts een behandeling inzetten met Imidocarb ( lmizol).
Dit middel zal doormiddel van een injectie ingebracht worden in de hond.
Ruim 95 % van de behandeling met dit middel is succesvol gebleken.
Toch als opmerking erbij plaatsen dat we wel een tijdige diagnose hebben van de ziekte.
Blijven we zelf doordokteren dan is de ziekte zondermeer fataal voor de hond,doe dit dus niet.
Preventie:
Babesiose is het gevaarlijkst als je hond ervoor de eerste keer besmet mee raakt.
Als je met vakantie naar het buitenland gaat is het mogelijk om de hond een enting te geven tegen Babesiose.
De hond krijgt dan twee maal het vaccin PIrodog ingebracht.
Dit is een vrij kostbare enting die de infectie niet helemaal kan voorkomen,maar het verhoogt vermoedelijk wel de afweer van de hond.
Er zijn bovendien 2 injecties nodig, met 2 tot 3 weken tussentijd.
Vanaf enkele dagen na de tweede injectie is de bescherming optimaal.
Het middel Pirodog is sinds ongeveer 14 jaar in gebruik in Zwitserland en Frankrijk, waar de ziekte vaker voorkomt.
Het effect op honden, die geen weerstand tegen de ziekte hebben opgebouwd, is nog niet bekend.
Een inenting wordt aanbevolen wanneer de hond voor langere tijd (minimaal één maand) naar een gebied gaat waar babesiose voorkomt.
Wat zijn mijn risico's:
Nu de ziekte ( voorjaar 2004) bij ons op duikt is de vraag of een enting nodig is.
Voorlopig is nog sprake van een zeer beperkte verspreiding van de ziekte.
Mocht er een gebied echt worden aangegeven als zijnde verhoogt risico dan bestaat de mogelijkheid om de dierenarts een inenting met een lage dosis Imizol te laten geven.
Helaas is dit dan maar voor een periode van 3 tot 4 weken effectief en een garantie dat het middel afdoende beschermt is niet aanwezig.
Ook mag dit middel niet worden toegediend in combinatie met andere entingen of geneesmiddelen.
Het beste is en blijft teken bescherming.
De meeste middelen worden in de vacht aangebracht .
Daarom mijn advies om je hond goed te onderzoeken op teken als je in gebieden bent geweest waar teken aanwezig kunnen zijn.
Denk vooral aan bosrijke omgevingen.
Voordat iedereen gelijk weer in de email springt uiteraard komen er ook teken voor in woonwijken.( coniferen hagen e.d.)
Alleen wil ik aangeven waar de meeste risico's liggen.
Let op oneffenheden die aanvoelen als een wrat of pukkeltje.
Mocht je een teek gevonden hebben verwijder deze dan en probeer te achterhalen wat voor teeksoort het is.
Dit zal niet gemakkelijk zijn.
Blijf onthouden dat deze teek slechts sporadisch voorkomt in ons land.
In paniek raken helpt je niet verder.
Bij twijfels kun je altijd advies vragen aan je dierenarts.
Als je op tijd bent is er nog niets aan de hand en kan een goede preventieve behandeling door je dierenarts worden gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten